«Οι τελευταίες εξελίξεις στο προσφυγικό – μεταναστευτικό, με τις
πρόσφατες ακραίες, παράνομες αποφάσεις για το κλείσιμο των ελληνικών συνόρων εκ
μέρους των τεσσάρων χωρών (της παρακάμερας του Βίζενγκραντ: Πολωνίας,
Σλοβακίας, Ουγγαρίας και Τσεχίας), με την υπόγεια στήριξη Γερμανών, Αυστριακών,
Κροατών, Βουλγάρων και… Σκοπιανών, προκαλούν όχι μόνο τους Έλληνες αλλά και
ολόκληρη την ορθοφρονούσα ευρωπαϊκή κοινή γνώμη.
Η περίπτωση του κλεισίματος των συνόρων μεταξύ των χωρών της
Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι μία πράξη αυθαίρετη και μοναδική.
Η ευρωπαϊκή
αλληλεγγύη πλέον έγινε εμπαιγμός και η Συμφωνία της Σένγκεν κουρελόπανο.
Και αυτά μεν πράττουν οι άλλοι. Εμείς;
Πέραν της υπεύθυνης κυβέρνησης και των εξίσου υπεύθυνων κομμάτων
της αντιπολίτευσης, που ως ιδιοκτησία και ενασχόλησή τους έχουν τα μικρά και τα
ανούσια των καθημερινών αντιπαραθέσεων, οι άλλοι – υποτίθεται – σοβαροί
παράγοντες της δημόσια ζωής τι κάνουν; Εν προκειμένω, οι τρεις Νομικές Σχολές
της χώρας, τα τρία Ανώτατα Δικαστήριά της και το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους
θα συνεχίσουν να μένουν παρατηρητές των εις βάρος της Ελλάδος πραξικοπηματικών
παραβιάσεων των αρχών και των συμφωνιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Ο γνωστών ικανοτήτων νομικός κόσμος της χώρας θα συνεχίζει να
παραμένει αδρανής θεατής μιας προπαρασκευαζόμενης αυριανής τραγωδίας;
Περιμένουμε τις αντιδράσεις όλων. Περιμένουμε τις ομαδικές
προσφυγές τους στους ευρωπαϊκούς θεσμούς και κυρίως στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο
των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Μετά τον έλεγχο των κεφαλαίων (capital
controls),
το κλείσιμο των συνόρων στέλνει στον Καιάδα της ανυποληψίας τις ευρωπαϊκές
Συνθήκες και τις περίφημες τέσσερεις ελευθερίες. Την ελευθερία της κίνησης
κεφαλαίων, την ελευθερία της κίνησης προσώπων κ.λ.π..
Η
εικόνα της Ευρώπης είναι πλέον ντροπιαστική.»
